در پلکانِ تیره زنی اندوهگین است.
در حالی که میپرسید: آیا هر چیز علتی دارد؟-
در پلکانِ تیره مردی اندوهگین است
او الهیاتِ شفا را میخواند با ریشِ دراز و یشمِ مجعد.
حیاطِ دبیرستان را دور میزد-
در پلکانِ تیره عصایی است که مار نمیشود
و فراموش میکردیم.-
درباره این سایت